Neem even je eigen stad, dorp, woonwijk in gedachten. Stel je vervolgens voor dat een stel brute dwazen de hele boel in de as komen leggen.... vul maar even in en bedenk je goed dat een aantal bommen, granaten en kogels het dagelijkse leven en straatbeeld behoorlijk in de war kunnen schoppen. Dat richt niet alleen redelijk wat materiële schade aan, maar ook bijvoorbeeld lichamelijke schade.... Schade aan mensenlevens dus.
Heb je het al een beetje op je netvlies? Zie je de schade in je eigen straat al een beetje voor je? Hoor je je nog levende dierbaren al kermen en schreeuwen? Zie je de angst en de pijn al in hun ogen? Ruik je het bloed al van je aan flarden geschoten buurman? Zie je de afgerukte ledematen van je buurvrouw al op het dak van een ingestort schuurtje liggen?
Kun je het je al een beetje voorstellen hoe de dood ruikt in de eens zo keurig bijgehouden achtertuintjes van de huizen om je heen? Voel je de sfeer al een beetje op de erven waar je eens zo gezellig met elkaar aan een drankje om de barbecue zat?
Wat zou je doen als je straat, je buurt, je dorp, je land dagelijks onder vuur ligt waardoor er iedere dag wel een aantal mensen uit je eigen vertrouwde kringetje sterven of voor het leven getraumatiseerd of getekend raken?
Ben je werkelijk in staat om op een menselijke manier vanuit een perspectief te kijken naar onschuldige mensen van vlees en bloed wiens leven in puin ligt omdat een stelletje dwazen het in hun hoofd heeft gehaald om oorlog te gaan voeren over hun ruggen? Lukt je dat nog na al die leugens en onzin die we dagelijks van domme en bange schreeuwers over vluchtelingen (waaronder een heleboel oude mensen en kleine kinderen) om de oren krijgen?
Had je dan ook misschien al gezien dat er achter de schermen van het wereldtoneel een verdorven 'spel' wordt gespeeld door figuren die al deze ellende in de hand werken om er zelf beter van te worden?
Dan had je vast en zeker ook in de gaten dat een aantal machtige landen, - families, - multinationals, - wapenproducenten en -handelaars, - banken, belanghebbende politieke leiders en inhalige meelopers het wereldtoneel werkelijk bestieren!
Als we werkelijk in staat zijn om zelf ons licht op te steken, uit te zoomen en zelf verder te kijken en zoeken ontstaat er stukje bij beetje een geheel ander wereldbeeld, waarin je bovendien steeds duidelijker gaat zien wat er werkelijk gebeurt.
En nu weer even terug naar dat beeld van je eigen getroffen omgeving: het leed, de pijn, de dood en het beeld van dat wat er van jouw eigen leven over zou blijven in een totaal verwoest en onveilig straatbeeld waar jij nooit om gevraagd hebt......
Zou het werkelijk heel raar zijn als je ver weg zou vluchten van de onveilige plek waar je huis en je dierbaren werden verwoest? Zou het heel gek zijn als je vol van angst met je overgebleven dierbaren naar een plek zou gaan, desnoods in een gammel bootje over zee of te voet door onherbergzaam gebied, waar je je veiliger voelt dan de plek waar ooit je huis stond en nu de geur van de dood hangt?
En, lukt het je nog om zelf na te denken en vervolgens je hart te laten spreken als het om het leven van onschuldige medemensen gaat?
